Diebus praeteritis
quibusdam libellis legendis vacabam. Cum alia tum fabulam illam “Principulus“
[vulgo: Le Petit Prince] inscriptam perlegi. Narratiunculam Antonii De Saint-Exupéry
de pupillo regulo degustavi non sine magno emolumento. En excerptulum:
„Non sine causa credo
stellam, unde principulus venerit, asteroïdem B DCXIIum esse. Hic asteroïdes
telescopio semel tantum conspectus est anno MCMIX° ab astronomo Osmanico. Qui
tum inventa sua sumptuose in conventu astronomorum omnium gentium demonstravit.
Cui autem nemo fidem habuit propter vestem, qua amictus erat. Ita sunt adulti
homines. Quod ad asteroïdem B DCXIIum attinet, certe in oblivionem venisset.
Forte fortuna dictator quidam Osmanicus edictum proposuit, ut cives Osmanici
metu mortis adito vestes Europaeas sibi induerent. Astronomus ille iterum anno
MMXX° asteroïdem monstravit vestibus elegantissimis Europaeis amictus. Tunc
omnes cum eo consenserunt. Vobis haec singula de asteroïde B DCXII° enarravi
numerumque, quo appellatur, indicavi, ut adultis hominibus obsequar. Adulti
homines numeros amant.“
Quo de excerptulo
paulisper cogitare nonne operae pretium est? Et de hac sententia, quae animi
perceptionem tractat: “Solo corde clare videmus. Natura rerum oculis cerni non
potest.“
Quod ad translationem
Latinam attinet, versione a Franciso Schlosser exarata usus sum [Stuttgardiae
a. 2015° apud domum editoriam Reclam]. Quae versio, quantum diiudicare valeo,
hic illic claudicat, hic illic mendis succumbit parvulis. Quae cum ita sint,
tamen fabulae poetica quae dicitur vis detrimentum accipit fere nullum. Ad
versiones Latinas quod spectat, lectu dignum est commentariolum ab Alexandra
Gaditana conscriptum cum titulo De clarissima quadam fabula puerili.
Versiones alias inter se paululum discrepantes inveni has :)
AntwortenLöschenApud Alenxandrum Winkler: “Solo pectore videmus bene. Rerum natura oculis non cernimus.“
Apud Augustum Haury: “Animo tantum bene cernimus. Quae plurimi sunt, oculis cerni non possunt”.
Apud Divum Augustinum: “ea in nobis sunt meliora, quae sunt invisibilia”
Apud Ciceronem: “ut igitur in formis et figuris est aliquid perfectum et excellens, cuius ad cogitatam speciem imitando referuntur ea quae sub oculos ipsa non cadunt, sic perfectae eloquentiae speciem animo videmus”.
Gratias immortales pro locis a te allatis, Alexandra! Conclusio manifesta: Praestat animo vel pectore videre quam corde, quam adhibuit vocem Franciscus Schlosser cogitata principuli Latine vertens. Vale optime!
Löschen