Nox Salodurensis |
Minime humane nobiscum egit
mensis November superior. Pro radiis solis nobis dono fecit Iupiter tenebras,
nebulas necnon sudariola permulta ad nares emungendas apta. Quis ignoret? Hoc
anni tempore septemtrionali in hemisphaerio non satis magna copia lucis suppetit.
Quid nunc? Nos, quippe quibus lucis beneficiis opus sit ad bene vivendum,
laboremus necesse est gravedine, febri, alvi profluvio. Quibus malis
laboravimus deinceps omnes: mulier, filiolus, vicini, totum fere oppidulum.
Stellae chartaceae |
Candelae durescentes |
Candela iterum iterumque in ceram calefactam mergenda |
Morbis nostris medelas
adhibuimus varias: contra febrim non paucas potiones teae absorpsimus,
videlicet potiones illas e tilia coctas, contra alvi profluvium bananarum
nonnihil manducavimus, contra lucis inopiam chartulas coloratas plicantes fabricavimus
stellas et fenestris agglutinavimus. Nunc luce chartacea perfruimur,
perfruimur per Saloduri oppidulum ambulantes lucernulis electricis, quibus hoc
anni tempore oppidulum exornari solet. Praeter autem omnia luminibus candelarum
perfructuri sumus – scilicet luminibus cereis, quae lumina ellychnium in ceram
calefactam mergentes ipsi formavimus.
Die 6° mensis Dec.: Sanctus Nicolaus legens e vitae libro |
Iam mensis December
coepit. Iam nos adiit Sanctus Nicolaus perquisiturus, quid anno praeterito bene, quid male fecerimus. Quibus porro donis nos hic mensis
deprehendet? Saturnalia fient. «December est mensis, cum maxime civitas sudat.
Ius luxuriae publice datum est. Ingenti apparatu sonant omnia, tamquam quicquam
inter Saturnalia intersit et dies rerum agendarum: adeo nihil intersit, ut non
videatur mihi errasse, qui dixit olim mensem Decembrem fuisse, nunc annum.» Illud
Senecae* attulimus, ut his nugis cottidianis aliquantulum antiquitatis commisceremus.
Seneca ille morum vituperator facere non potuit, quin et Saturnalia castigaret.
At contra mihi quidem non displicent permutatio illa vel perversio socialium
qui dicuntur ordinum necnon licentia illa. Placent illi dies festi, qui aetatem
in hominum memoriam revocant auream. Quam ob rem clamito: «Io Saturnalia!»
*Ep. Mor. 18,1
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen